Characters : ตัวละคร

    ในการแสดงงิ้ว ประกอบไปด้วยตัวละคร ๔ ประเภท ได้แก่

๑.  เซิง

เซิง（生） คือตัวละครที่เป็นผู้ชาย แบ่งออกเป็น ๓ ประเภท ได้แก่

         ๑.๑  เล่าเซิง（老生） พระเอกบุ๋น คือตัวละครชายที่แสดงบทบาทเป็นชายวัยกลางคนจนถึงคนแก่ อาจติดหนวดเครา สีหนวดเคราแสดงถึงอายุที่มากขึ้นตามลำดับ คือ ดำ เทา และ ขาว เน้นหนักที่การร้องเป็นหลัก

         ๑.๒  เซี่ยวเซิง（小生） แสดงเป็นชายหนุ่ม พระเอกของเรื่อง ไม่ติดหนวดเครา แสดงถึงวัยเริ่มแตกเนื้อหนุ่มแต่ยังไม่มีหนวดเครารุงรัง ท่าทางสุภาพอ่อนน้อม เวลาร้องจะมีเสียงรัวเพื่อแสดงว่าเป็นคนหนุ่ม

         ๑.๓  อู่เซิง（武生） พระเอกบู๊ คือตัวละครชายที่รับบทนักรบหรือผู้มีวิทยายุทธ์ เน้นที่บทบาทการต่อสู้ เป็นพวกแสดงท่าทางโลดโผนหรือกายกรรม หกคะเมนตีลังกา เช่นพวกแสดงเป็นลิง เฮ่งเจีย เป็นต้น แบ่งออกเป็น ๒ ประเภท คือ บู๊แบบชุดรบ (มีธง) กับบู๊ทั่วไป

    ๒.  ตั้น

ตั้น（旦） คือตัวละครที่เป็นผู้หญิง แบ่งออกเป็น ๖ ประเภท ได้แก่
         ๒.๑.  เหล่าตั้น (老旦) แสดงเป็นผู้หญิงมีอายุหรือหญิงแก่ มีทั้งบทบู๊และบุ๋น โดยแบ่งไปตามลักษณะบทบาท ฐานะ และอายุ เครื่องแต่งกายแบบเรียบง่าย ไม่แต่งหน้า การพูดหรือร้องใช้เสียงธรรมดาและน้ำเสียงต่ำกว่าตัวแสดงบทอื่นๆ 

         ๒.๒.  อู่ตั้น（武旦） คือตัวละครหญิงที่รับบทนักรบหรือผู้มีวิทยายุทธ์ เน้นที่บทบาทการต่อสู้ เป็นบทบาทโลดโผนเช่นเดียวกับอู่เซิง แบ่งออกเป็น ๒ ประเภท คือ บู๊แบบชุดรบ (มีธง) กับบู๊ทั่วไป
         ๒.๓  ชิงอี้（青衣) คือนางเอกแท้ เป็นบทแสดงหญิงเพียบพร้อมตามคุณสมบัติแบบที่คนโบราณกำหนด คือมีกิริยามารยาทเรียบร้อย เป็นกุลสตรีแบบผู้หญิงจีน ที่มีความจงรักภักดี เหนียมอายและนิ่มนวล ตัวละครที่รับบทนี้ มีทั้งตัวละครที่รับบทโศก และบทหญิงสูงศักดิ์ เน้นการร้องเป็นสำคัญ
         ๒.๔  หัวตั้น (花旦) คือนางเอกสาวที่มีฐานะทางสังคมต่ำกว่าชิงอี้ แสดงออกทางเจ้ามารยาของวัยสาว เน้นการร้องและการแสดงพร้อมกัน บทนี้ยังรวมไปถึงคนใช้คนสนิทของนางเอก ที่คอยรับใช้ติดตามตัวคุณหนูตลอดเวลา 

         ๒.๕  กุ้ยเหมินตั้น（闺门旦）เป็นเด็กสาวในสังคมชั้นสูงที่จะเป็นชิงอี้ในอนาคต
         ๒.๖  ไฉ่ตั้น （彩旦）บทสาวใช้ ในที่นี้หมายถึงตัวตลกที่เป็นผู้หญิง

    ๓.  จิ้ง

จิ้ง（净）หรือบทหน้าลาย เป็นการระบายสีบนใบหน้าเป็นรูปหน้ากากที่แตกต่างกันไปตามบทตัวละครแต่ละตัว ซึ่งมีหน้ากากเฉพาะตน เช่น กวนอู เล่าปี่ โจโฉ เป็นต้น มีทั้งฝ่ายดีและเลว

  ๔.  โฉ่ว

โฉ่ว (丑) คือบทตัวตลก เป็นการแสดงบทตัวตลกด้วยคำพูด โดยเอาเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในปัจจุบันมาล้อเลียน แล้วพูดเป็นสำเนียงคนท้องถิ่น ตัวตลกชายจะแต่งหน้าด้วยการทาสีขาวที่จมูกและขอบตา แต่บางครั้งการแต่งหน้าแบบนี้อาจแสดงเป็นตัวร้ายก็ได้ ส่วนตัวตลกหญิงแต่งหน้าโดยทาสีแดง แล้วทาคิ้วสีดำ

(柳草晶,๒๕๕๒)